Gedichten-blogs

Let op: de gedichten 2021

op een aparte tab/ pagina

Blog 882 Versie 27-12-2020

 

Onder de boom (gedicht)

 

Onder de boom

kreeg ik een droom:

alle schapen trokken voorbij,

alle ezels, op een rij,

alle waarzeggers en

alle voorsprekers,

alle fantasten en

alle komieken,

alle goedgunstigen en

allen die ’t verzieken…

 

Ik kreeg het benauwd,

heeft onze God zo

de wereld gebouwd

en moesten wij

daarom verlost?

 

Wie weet de weg uit

waarheid en dwaalleer,

op wie kunnen we steunen,

kunnen wij het zonder

leer, wijsgeer of Heer,

op wie kunnen wij leunen?

 

Leo Besouw

Blog 881 Versie 19-12-2020

 

Kerstgebed (gedicht)

 

Verlos ons Heer:

van overheden die

ons beschouwen als

oplichters;

van rijken die beweren

dat hun rijkdom

de armen minder

arm maakt;

van politici die

de mond vol hebben

over eigen superioriteit;

van schijnheiligen

met groots vertoon

van hun goedheid;

van alle ziekten

in gemoed of lijf;

van alle waan over

bezit van “waarheid”;

van alle overdaad

die milieu en mens schaadt;

van alles wat

een Goede God

ons nooit zou toewensen…

 

Leo Besouw

Blog 880 Versie 16-12-2020

 

De doodstraf (gedicht)

 

De doodstraf

is de macht

die God gaf

aan de mens,

maar tegelijkertijd

sprak Hij: “gij zult

niet doden”.

 

Dus wat is nou

de “morele keus”

uit de “winkel”

der goden?

 

Als gij niet wilt

dat u geschiedt

zoals u oordeelt

over anderen die (ook) niet

het “rechte pad” zouden

hebben bewandeld,

hoe handelt u dan

als u weet dat uw

wandel (ook) niet vrij was

van leugen of bedrog:

kijk ook eens in de

spiegel zeg ik u toch,

voordat u handelt…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie ook de Volkskrant

“Opinie” 14-12-2020 17:40

“Op de valreep… drukt Trump

executies door.”

Blog 879 Versie 15-12-2020

 

’t Leven (gedicht)

 

’t Leven gaat voorbij,

alle snoodaards op een rij

bij ’t laatste oordeel:

niemand nog een

onverdiend voordeel:

schapen aan de ene kant,

bokken aan de andere,

klaar voor de rand

van de eeuwige hel,

schapen echter voor

de hemel zo vertelde

men mij wel.

 

Blijft de vraag:

grijpt die hand

van God wel iedereen

bij de kraag,

of weten sommigen

van de snoodaards

toch nog te ontsnappen,

voorbij ’t zwarte gat,

en zo te ontkomen aan

de allerlaatste klappen?

 

Leo Besouw.

Blog 878 Versie 11-12-2020

 

De zwarte vlek (gedicht)

 

De zwarte vlek

blijkt een zwart gat,

en da’s niet zo gek:

acht telescopen

kropen met hun ogen

in het M87 sterrenstelsel;

wolken vormden

geen beletsel, en op

55 miljoen lichtjaren

afstand voelden zij

(de telescopen) “God”

aan de tand: máár

kom niet aan de rand,

want zelfs het licht

kruipt in dat gat,

in de onzichtbare Hand

die het heelal schiep.

 

Blijf liever op dit

aardse land, zolang

je nog niet weg wilt

in een buitenaards

dromenland…

 

Leo Besouw

 

Zie (evt.) “Een rood-gele

donut…”, artikel in nrc,

11-12-2020, pag. C11.

Blog 877 Versie 09-12-2020

 

Er zijn waarnemingen (gedicht)

 

Er zijn waarnemingen

en leugens,

er zijn goedzakken

en niet-deugers

er zijn bijbels

en complottheorieën,

er is onderzoek

en verering der relikwieën,

er is rechtgeaard verzet

en nonsens dat

alles op zijn kop zet.

 

Is het oui ou non,

is het waarheid

of verzonnen

frustratie of

sensatiezucht

om wat krom en

bedenkelijk schijnt,

is het werkelijkheid

of leugen die ons

gezond verstand

ondermijnt?

 

Leo Besouw

Blog 876 Versie 04-12-2020

 

Als Sinterklaas…(gedicht)

 

Als Sinterklaas

de baas was van de bank,

schold hij ieder

zijn schulden vrij

en kregen spaarders

stank voor dank,

want al het kapitaal

zou zijn van “wij”.

 

De vraag is nu

zou die goede Sint

ooit komen – makkers

staakt uw wild geraas –

‘k heb kennelijk

in verzen liggen dromen…

 

Leo Besouw.

Blog 875 Versie 01-12-2020

 

De uil van Minerva (gedicht)

 

De uil van Minerva

ging in een spa:

hij kleedde zich uit,

krabde aan zijn kuit,

ging in de sauna

en zweette wat “wijsheid”

uit de ledematen,

terwijl zijn vaten

zich verwijdden

en zijn volgeling-schapen

aten van zijn in hun

oren gestoomde “wijsheid”.

 

Bij het verlaten van

de sauna-hut, nam hij

een dompelbad, want

gut o gut, de “wijsheid”

was naar zijn kop gestegen

en in een zachte buitenregen

lieten zijn lede (-maten)

hem in de steek, en

waar hij ook keek:

slechts resten van

zijn tempel die nu

geheel verdwenen leek.

 

Wat is nu de les:

pas op voor de geest,

houd hem in de fles,

laat je niet verhitten

en pas op voor klitten

aan al te geëxalteerde

ideeën en vergezichten

van oneindige zeeën

(van “wijsheid”)…

 

Leo Besouw

Blog 874 Versie 28-11-2020

 

Daar loop je dan…(gedicht)

 

Daar loop je dan

op je oude dag,

met je oude hond

die ook al niet

veel meer vermag;

de herfstbladeren vallen

mistroostig onder ‘t

knallen van kwajongens-

vuurwerk.

 

Snappen die jongeren

de ballen van

ouderdom en kwets-

baarheid en wallen

onder de ogen, en van

rimpels die de jaren

baarden en maar

niet willen bevallen?

 

Leo Besouw

Blog 873 Versie 25-11-2020

 

De “wijze” rat (gedicht)

 

De “wijze” rat

zat op z’n gat

en dacht: dat

is dan dat, ik

heb gewonnen al

is het verzonnen,

wie doet me wat?

 

Toch bleek het niet

“je dat” en hij verzon

een list met vriendje rat

en bracht, dacht hij,

het rattenhol op

streek met zijn

“waarheid” al was

die wel wat al te dol.

 

Zo liepen vriend

en vijand onrustig

langs elkaar heen,

de een hopend op

de steen des aanstoots:

het (verondersteld) bedrog.

 

Na lang wikken en wegen

besloten enkele rat-

strategen dat het hol

toch belangrijker was

dan de kol en positie

van de leider-rat

en besloten toch tot

overgang naar nieuw

bewind, ongeacht wat

een belangrijk deel

van de populatie daar

nu nog van vindt…

 

Leo Besouw

Blog 872 Versie 21-11-2020

 

Zittend (gedicht)

 

Zittend op de bank

laat ik me verleiden

door de klank van

impressionistische muziek:

violen, cello’s, contrabas

spelen hun spel

van bijvoorbeeld Ravel,

en onderwijl zie ik

de muzikanten in jacket,

niet op de planken,

maar in een oud kasteel

temidden van schilderingen,

die mij herinneren aan

dingen die het leven

volheid geven tussen

de alledaagsheid

van ’s mensen leven…

 

Leo Besouw

Blog 871 Versie 18-11-2020

 

Leugenfabrieken (gedicht)

 

Leugenfabrieken

kunnen de samenleving

behoorlijk verzieken:

middels Facebook

en Twitter konden velen

er al van genieten:

tegenover woord

geen wederwoord

zoals bij de “journalisten”;

geen onderzoek

gebaseerd op feiten,

maar beweringen over

uit de duim gezogen

extremiteiten.

 

Wat te doen tegen

het gif van ongenegen

meningen in plaats van

onderzochte feiten?

 

Misschien moeten

de (a-)sociale media

nog heel wat meer

naar zichzelf kijken,

meer toezien op

hoe slimme rijken

bedoelen de samen-

leving te herijken,

met een vals beroep

op “we zijn gelijken”

en de gewone man

bedriegen met meningen,

die vals voorgewend,

worden aangewend

als voldongen feiten.

 

Leo Besouw.

Blog 870 Versie 14-11-2020

 

In your eyes only (gedicht)

 

In your eyes only

had ik geen tronie:

the Republican Party

deed zijn best,

maar God deed

niet de rest.

 

Nu zit ik met

de gebakken peren,

ik weiger er iets

van te leren:

in bed dan maar

geen pret, ik had

mijn zinnen gezet

op de volgende termijn

en mijn golfbal

viel in het ravijn.

 

Nog steeds bijt ik

mij vast, al is het

een zware last,

op mijn volgende termijn.

 

Onvermoeibaar zal ik

doorgaan met stoken:

tegen die Biden, ik zal

hem uitroken: in your

eyes only: ik jaag

niet op spoken…

 

Leo Besouw

Blog 869 Versie 11-11-2020

 

De zon (gedicht)

 

De zon gaat op,

de zon gaat onder,

Trump die kwam,

hij gaat ten onder

in ’t westen en dat past,

al zijn kiezers op de kast,

maar wat is er nieuw

onder de zon: hij die

ooit won, is ten langen leste

ooit uitgevlamd, net als

de zon tegen de nacht.

 

Al heb je macht door wat

ook verkregen, eens

moet je afgaan en rest

een vruchtbare regen

van een nieuw begin,

voor de zon van de

nieuwe dageraad, een

einde makend aan een

verouderd en vergaan gespin…

 

Leo Besouw

Blog 868 Versie 07-11-2020

 

Verduivelingen (gedicht)

 

Verduivelingen

over en weer

strekken de mensheid

niet tot eer.

 

Telkens als de waarheid

te zeer doet keert

het mechanisme weer

terug, alleen als de oorlog

net achter de rug

is en de duisternis van

verduiveling opgetrokken,

likt men de wonden

van de ondervonden

dwaalleer en houdt men

bidstonden voor de

gevallen gewonden,

en roept men heel luid:

dit nooit meer want

verduiveling moordt

zowel voor- als tegen-

standers vroeg of laat uit.

Waarom deze reflexie?

leerden de Hutu’s

en Tutsi’s ons geen les,

of anders geloofsver-

volgingen in het verleden,

om over Joden of etnisch

fascisme maar niet

te spreken.

 

Leo Besouw

Blog 867 Versie 04-10-2020

 

Een eenzame (gedicht)

 

Een eenzame

kamperfoelie

houdt zich recht

in de storm,

totdat de winter

zijn lot beslecht.

 

Leo Besouw

Blog 866 Versie 31-10-2020

 

Na Halloween (gedicht)

 

Na Halloween zal

de ware identiteit

van Trump worden onthuld:

hij heeft schuld,

en niet zo’n beetje ook:

zijn imperium gaat op

in rook en het beschermende

gordijn zal voor altijd

weggetrokken zijn.

 

Welke almacht neemt

dit op zich?

Is het de God van

de Nieuwe Bijbelvertaling,

of is het een op

zichzelf onbeduidende

ambtenaar die zich

uitgaf voor “Anonymous”

en nu de kous

van zijn kop trekt

en eindelijk de totale

drek van Presidents

gelieg in de schaal

legt en daarmee

het lot van de VS

van richting radicaal

verlegt?

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie evt. ook

de Volkskrant 30-10-2020,

pagina 20.

Blog 865 Versie 28-10-2020

 

Wanen en complotten (gedicht)

 

Wanen en complotten:

is dat iets voor zotten,

of trappen eerlijke zielen

(soms) ook graag

op de hielen van de “elite”

en voorziet de complot-

theorie de “gewone man”

van de knie om zijn

frustratie over virus-

maatregelen niet langer

op te potten, maar

uit te kloppen op het

wereldwijde net, wat

met zijn algoritmes

alles op zijn kop zet?

 

Zo worden “schijnpande-

mieën” gecreëerd, wordt

de satan geëerd en

drinken de bozen

zogenaamd “kinderbloed”,

doet DeepFake en

DeepNude nog een

duit in het zakje en

presenteert het blad “Gezond

Verstand” zich als een

smakelijk alternatief “kwakje”.

 

Met fake software

en verkromde borden

ontstaan er zo kleine

horden van “alternatieven”

die de waarheid naar

hun believen links-

of rechtsom draaien,

en zo als hebberige kraaien

pikken en stelen wat zij

schijnbaar zeggen te delen.

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie o.m. “Waar het

complot begint…”, de

Volkskrant, 24-10-2020.

Blog 864 Versie 23-10-2020

 

Vluchten (gedicht)

 

Vluchten in God

om je te verzoenen

met je lot:

is dat het laatste

gebod wat ons kan

redden van de strop

die corona kan leggen

om onze kop?

 

Neem je toevlucht

tot de Maagd

werd bevolen door

de Kerk die de

geschiedenis vertraagt

in een eeuwig perspectief

zonder hel en vagevuur

maar in een hemel bij God lief…

 

Doen we hier iets mee

in een zee van kennis

tot die van diep

in het heelal: de aarde

is niet plat, maar een bol

gevormd in een reuze knal?

 

Leo Besouw

Blog 863 Versie 21-10-2020

 

Als de rimpels (gedicht)

 

Als de rimpels

je langzamerhand

te pakken nemen,

wordt het terugblikken

op het leven,

maar niemand weet

hoelang je dat

is gegeven.

 

Leo Besouw

Blog 862 Versie 17-10-2020

 

Zachte heelmeesters (gedicht)

 

Zachte heelmeesters

maken stinkende wonden;

als we dat hadden gevonden

hadden onze zonden

minder gewonden

en doden gekost,

dan had het virus

ons niet zodanig afgerost

dat we nu met

de gebakken peren

onze leiders en

eigen daadkracht

niet kunnen eren…

 

Leo Besouw

Blog 861 Versie 14-10-2020

 

Once Upon a Time (gedicht)

 

Once Upon a Time

in the West

verscheen een zwart gat

en God deed de rest:

de ster werd aan

stukken gescheurd en

verdween grotendeels

in het gat, de rest

werd naar buiten gepleurd

een verdween als

kosmisch gruis in

een “spaghettisliert”,

onmetelijk ver van huis.

 

Wat nu in Amerika

met ster T. gebeurt?

Misschien dreigt er

een zwart gat dat

hem er diep insleurt:

als dat gebeurt

krijgen we misschien

meer inzicht in het basale

weefsel van het

zwarte “spaghettigebeuren”

waarmee de Nobelprijs

nieuwe kandidaten (wellicht)

zal moeten keuren…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie (ook) het artikel

“Astronomen zien…” in

de Volkskrant di. 13-10, pag. 14.

Blog 860 Versie 10-10-2020

 

De vlieg (gedicht)

 

De vlieg op

het hoofd van Pence

heeft een grief:

voor welke dief

ben jij de man

die alles naar

leugen verklaren kan,

wie heeft bezit

van jouw geest,

wie is het beest

dat jouw gedraai

van feiten verklaart,

wat is het plan

van de snoodaard

die jou beveelt

en al zoveel

Amerikanen heeft gekeeld?

 

Leo Besouw

Blog 859 Versie 07-10-2020

 

De kool en de geit (gedicht)

 

De kool en de geit sparen:

zo duurt het virus

nog jaren dus,

terwijl wij knus

luisteren naar een dwaze

Engel, kruipt het virus

door de stengel van ons

gehoor en onze adem,

vadems dieper in

ons gestel van staat

en maatschappij, en

vormt zich een steeds

langere rij voor teststraten

en ziekenhuizen, en moeten

zelfs prelaten lijdzaam

toezien dat ook hùn

gebeden niet mogen baten…

 

Leo Besouw

Blog 858 Versie 03-10-2020

 

Als de wal het schip (gedicht)

 

Als de wal

het schip keert

gaat het de passagiers

verkeerd: als de kapitein

een glimp van de sirenen

probeert te vangen

van het beloofde eiland

van zijn dromen, als hij

de stuurman het zicht

heeft ontnomen, als

hij het geroep vanuit

het kraaiennest niet

wil horen, dan gaat

het schip verloren,

breekt het in twee

en verdrinken de

passagiers in de

veilig gewaande zee…

 

Leo Besouw

Blog 857 Versie 30-09-2020

 

Van de kleren (gedicht)

 

Van de kleren

van de keizer

wordt je ook

niet veel wijzer:

rode stropdas,

rode pet, regenton

als harnas ( in een

spotprent) heeft

de toon gezet.

 

Maar wijzer wordt je

van het wroeten

door The New York Times:

over achttien jaar

financiële manoeuvres

komt een ritselaar

naar boven die de

belastingen en het volk

weet te beroven,

met smoes-aftrekposten

van privévliegtuig

tot gele-kuif-kosten:

zo lusten wij geen

Hema-worsten als

waren het de beste

biefstukken van de

beroemdste koksen…

 

Leo Besouw

 

Zie, ter illustratie,

de Volkskrant, 29-09-2020,

pagina’s 26 en 13.

Blog 856 Versie 28-09-2020

 

De Evangelicals (gedicht)

 

De Evangelicals:

de “witte kudde”,

wordt het wat

of wordt het knudde,

gaat het licht hen op

of steekt de geschiedenis

hen in een strop?

 

De “Handmaid” stelde

dat vrouwen ondergeschikt

zijn en christelijke religie

de basis voor de maatschappij,

maar denken u en wij

nog steeds in termen

van “de eindtijd” en

het oordeel Gods

waarmee zij schermen?

 

Bevrijd van traditionele

kluisters en Farizeeïsche

vroomheid, is wellicht

een meerderheid (toch)

niet bereid tot

terugkeer in bijbels gestaar,

want kerken spelen daar

voor de meerderheid

een steeds kleinere rol,

getuige zelfs Trump:

na z’n zevende jaar

bleef slechts Farizeeïsche

lippendienst zijn trol…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie voor enige feiten

het artikel “Evangelicals…”

in nrc, 26- en 27-09-2020,

pagina’s 12 en 13.

Blog 855 Versie 23-09-2020

 

Mijn naam (gedicht)

 

Mijn naam is haas,

ik heb een kop als kaas,

mijn emotie – door het virus –

niet meer de baas:

ik doe niet meer mee #,

drijf alle virus in zee,

trek alle cijfers door de plee,

en verwacht geen antwoord

op mijn vragen: laat

de plagen van Egypte

maar komen, ik sluit me op

in mijn dromen:

ik doe niet meer mee#

en wacht in mijn huisje:

was dat een slechte play?

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie (evt.) ook

“Actie BN ‘ers…”

in de Volkskrant

23-09-2020, pag. 4.

Blog 854 Versie 20-09-2020

 

Liegen (gedicht)

 

Liegen en draaien,

schrapen en graaien,

slijmen en paaien,

verdacht maken en

beangstigen van

tegenkrachten, dat

kunnen we verwachten

als het alleen gaat

om machten zonder

moraal en alleen de taal

van eigenbelang telt.

 

Als ik de krant erover

lees, probeer ik me

te verzetten, tegen

letters die het machts-

denken lijken te betten,

maar wat is de macht

van een enkeling

als zelfs het stemmen

verdacht wordt gemaakt

door de huidige macht-

hebbers in welk huis

dan ook: de gedachte

aan eerlijkheid gaat

op  in rook, of keert

de wal het schip van

leugen en verdraaiing

zoals het eens eerder

in de geschiedenis ging?

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie bijvoorbeeld ook

het artikel “Vijanddenken”

in de Volkskrant, 19-09-2020,

pagina 12-13.

Blog 853 Versie 15-09-2020

 

Orakel (gedicht)

 

Trump sprak tegen

het Orakel:

maak jij nu eens

een einde aan het

gekakel over TikTok

waarmee ik het

aan de stok

heb, want dat web

van beïnvloeding

vind ik een lelijk ding,

’t kan zomaar zijn

dat bij de aanstaande

verkiezing ik door

hun schuld niet win…

 

Zo gezegd en gesproken

ging het in zijn kop

iets minder spoken,

en kreeg hij meer vat,

dacht hij, op wat

tegenzat.

 

Intussen belde topvrouw

Safra Catz van het

Orakel en verzekerde

hem dat vals gekakel

van dat TikTok

spoedig zou eindigen

als de dood van

een mot in een oude sok.

 

Bovendien, zo verklaarde

zij, zou haar baas

Larry Ellison in de rij

staan voor steun bij

zijn verkiezing en dat was

wellicht een doorslag-

gevend ding.

 

Zo aangesproken, was Trump

weer in zijn bed gedoken,

en viel in diepe slaap

en droomde over

Byte Dance die hij

overwon met hulp

van Larry Ellison…

 

Leo Besouw

P.S. Zie (evt.) ook nrc

15-09-2020, pag. E4

TIKTOK.

Blog 852 Versie 12-09-2020

 

De “wilden” (gedicht)

 

De “wilden”

wilden wel,

voor spiegeltjes

en kraaltjes,

al kwamen  hun “zaakjes”

wat in de knel.

 

Gebroekt en wel

bewerkten zij

de plantage,

en hun gage

beviel hun

aanvankelijk nog wel.

 

Maar toen de

concurrentie kwam

nam hun lot

een wending,

ze waren, beseften ze,

niet meer van standing.

 

Later zouden ze

in goudachtig geklater

op de koets des konings

“geëerd worden”, al was het

eigenlijk een ietwat

valse kater…

 

Leo Besouw

Blog 851 Versie 09-09-2020

 

‘k Heb zo waanzinnig (gedicht)

 

‘k Heb zo waanzinnig

gedroomd: Trump werd

tot keizer gekroond,

ik was total stoned

en Navalny viel mij

om de nek en smeekte

mij: verlos mij uit de drek

van nepnieuws en

Russische charme, want

ach ik, arme, ben het slachtoffer

niet van ontstelde darmen,

maar van een woekerend

bedrog dat feiten

aanziet voor leugens,

alsof het de integriteit

van de keizer betrof.

 

Toen viel ik met een smak

uit de mand van mijn

droom en dacht ik

dat ik wellicht was

betoverd via een ingeplaatst

programma, dat heet Zoom…

 

Leo Besouw

Blog 850 Versie 03-09-2020

 

Vreten wij (gedicht)

 

Vreten wij de tijd

of vreet de tijd ons?

Jagen wij zeepbellen na

of ploft de zeepbel ons?

Lokt ons het Fata Morgana

of strandt het Fata Morgana ons?

 

Wie wijsheid zoekt in deze

vindt met moeite

een beetje houvast,

het wordt soms gezocht

bij de mast(en) van

het bestaan: bijbel,

religie, morele waan.

 

Echt houvast vind je

slechts in het moment:

de zeepbel of Fata

Morgana lokt je

slechts uit de tent:

op het eind zal pas blijken

hoever je gekomen bent…

 

Leo Besouw

Blog 849 Versie 03-09-2020

 

De wereld is (gedicht)

 

De wereld is

een schouwtoneel:

ben je groen of ben je geel,

ben je blauw of ben je paars:

ieder verdwijnt eens

in de aars van

de geschiedenis.

 

Was je groot of

was je klein, bedolven

word je door

de stapeling van gein

en ongein van de

volgende generaties

die hun eigen plaatsies

zullen opeisen in

de gang van goed en kwaad:

ook voor jou slaat de klok

eens voor het laatst…

 

Leo Besouw

Blog 848 Versie 29-08-2020

 

Hel en verdoemenis (gedicht)

 

Hel en verdoemenis

is geen kattenpis

en als je niet weet

wie de echte leider is

dan is het goed mis.

 

Het land gaat

onverdroten naar

de kloten als zelfs

de zoon van de

(televisie-)dominee

niet meer weet

wat fatsoen is.

 

Wie geeft ons straks

het beste stemadvies:

een “happy family”

of de man of vrouw

die niet te chanteren is?

 

Leo Besouw

 

P.S. zie evt. ook

“Seksaffaire nekt…”

In de Volkskrant

26-08-2020, pag. 4.

Blog 847 Versie 26-08-2020

 

We zijn voorbestemd (gedicht)

 

We zijn voorbestemd

te klapwieken tot

we erbij neervallen:

eenmaal het nest

verlaten willen we

vliegen tot in

de hoogste hemel,

maar dat kunnen we

beter laten.

 

Van boom tot boom,

van nest tot nest:

wij willen veel,

maar wind en storm,

bui en regen

en het lot dat ons treft,

doet de rest.

 

Eens zullen we rusten,

terneer gevallen

op de kusten

van ouderdom en

uitgebluste lusten,

de aarde zal zich

over ons ontfermen,

de hete zon en

de wroetende wermen …

 

Leo Besouw

Blog 846 Versie 23-08-2020

 

Bedriegers, bedreigers, (gedicht)

 

Bedriegers, bedreigers,

neerslachtigen : ze zijn

op z’n minst met tachtigen:

de geschiedenisboeken

staan er vol mee,

de kranten en media

niet minder: met of

zonder enige hinder

kwijlen zij hun

“waarheden” uit.

 

Wie te geloven? Hij die

de geschiedenis schreef

of hij die nu oproept

hem te geloven en te

volgen: wie weerstaat

de lokroep van het

leidende schaap of

van de leider der wolven?

 

Leo Besouw

Blog 845 Versie 20-08-2020

 

Win-gewest (gedicht)

 

Een win-gewest

is waar gewonnen wordt;

en voor de rest

de bevolking wordt geflest…

 

Leo Besouw

Blog 844 Versie 15-08-2020

 

Wolken die kolken (gedicht)

 

Wolken die kolken

als mensen en volken:

dan weer boosaardig

en dan weer vroom,

dan weer zachtmoedig

en dan weer hardvochtig,

veranderlijk en ongedurig,

soms als in een boze

of blije droom.

 

Mooi tot veranderlijk,

als op een ouderwetse

barometer: wolken

aanschouwen kan

spiegelen als een

veranderlijke mensenmeter:

de tijd sleurt ze mee

aan het zwerk tot

aan de ongedurige zee…

 

Leo Besouw

Blog 843 Versie 11-08-2020

 

Mens, mens, (gedicht)

 

Mens, mens,

wat zijt gij

begonnen: megatonnen

aan bommen

“voor veiligheid”

is dat niet uit

een valse tijd

toen Little Boy

en Fat Man

honderdduizenden

vermoordden

en mensen in door

Japanners bezette

gebieden dachten

dat God hun gebed

verhoorde.

 

Sindsdien is er

aardig aan gerommeld:

het koraaleiland Bikini

werd geofferd voor

proeven die 3000 keer

de Hiroshima-bom

overtroeven.

 

Intussen zitten

de Russen ook

niet stil: met “Satan 2”

willen zij een overkill

die Texas in één

samengestelde klap

zou kunnen wissen

van de aardbol, als

een of ander mens

dat wil.

 

Wordt het geen tijd

voor de mens om

te beslissen die

vernietigingsdoelen

te wissen en nederig

te knielen voor het

verlangen van de gewone

zielen, naar vrede

en welzijn en dáárover’

met elkaar te dealen?

 

Leo Besouw

P.S. Lees (evt.) ook

het artikel “Wapenbeheersing…”

door Ko Colijn in nrc 07-08-2020,

Pag. 18-19.

Blog 842 Versie 08-08-2020

 

Marc-cisme (gedicht)

 

Wie dacht dat

’t Marc-cisme

een totale dood

was gestorven

komt wellicht bedrogen uit:

Peter de waard signa-

leert op TikTok

een nieuwste trend:

# marxism kreeg

15,3 miljoen views,

en dat is nieuws.

 

Met grappen en grollen,

dansjes  creëren zij

kansjes nu neo-liberalisme

en populisme faalt,

en haalt men er

“vadertje Karl” opnieuw

als gast in huis, al

beschouwt Trump dat

als niet-pluis.

 

Vandaar wellicht

zijn verbod op

TikTok en komt

Instagram met de optie

Reels om steels

bezoekers bij TikTok

weg te lokken met

video in eigen sokken.

 

De “Lasso” van Facebook

miste, spijt de

honderdduizenden

dollars geboden aan

populaire TikTokkers.

 

Microsoft denkt dat

het boft: de hulp van

Trump is niet soft:

er is geen woord Chinees bij,

maar of de jongeren

van TikTok “Marc-cisme”

afzweren? Ik hou het bij…

 

Leo Besouw

 

P.S. zie ook in de Volkskrant

06-08-2020 de artikelen

“Instagram…”, pag. 20 en

”Wordt Karl Marx…”, pag 21.

Blog 841 Versie 05-08-2020

 

Een verschrikkelijke (gedicht)

 

Een verschrikkelijke

sneeuwman woonde

in een groot wit huis;

het was er niet pluis,

iedere muis zocht

een hoek en trilde

voor de verschrikkelijke

billenkoek die dreigde

als ze niet knikten

en niet konden zwijgen.

 

De verschrikkelijke kon

bulderen in de kou

van ijselijke antipathie

als je niet deed wat hij wou.

 

Maar op een kwade dag

nam de zon

het niet langer

en blafte hem af:

als mijn toorn ontsteekt,

verschrikkelijke, smelt

ik jouw ijskoude huis

als was het van de slapste was…

 

Leo Besouw

Blog 840 Versie 02-08-2020

 

Wanneer wordt zijn kracht (gedicht)

 

Wanneer wordt zijn kracht

slap en vruchteloos,

is het omdat hij koos

voor opgeblazen verhalen,

komt het door het dralen

van zijn (stro)mannen,

is het de ouderdom

of een haperend geheugen,

zijn het zijn tegenstanders

die maar niet willen deugen?

 

Een kruik gaat zolang

te water tot hij barst,

voornemens borrelen

eruit, diep in de nacht;

wat waar is  bewijst

zichzelf met de tijd,

maar als die hem

niet gegund wordt,

blijft slechts vruchteloze nijd…

 

Leo Besouw

Blog 839 Versie 29-07-2020

 

Ondergang (gedicht)

 

Zons-

onder-

gang:

zon zakt

achter een dak

of dijk of  wolk,

die zilverwit

tot roze-rood

verkleurt:

het licht

lijkt uit

te gaan,

maar slechts

een aantal

uur te gaan:

hij duikt

weer op en zal

weer on top

gaan, totdat…

 

Leo Besouw

Blog 838 Versie 26-06-2020

 

Wat ben ik blij (gedicht)

 

Wat ben ik blij

dat ik vrij

ben van Corona:

die (klein)kinderogen

in de ogen van oma,

en opa niet te vergeten,

wat was ons

weinig ruimte bemeten!

 

Maar nu kan het weer:

een aai over de bol,

de grap over een drol

die eruit ziet

als een sigaar,

het spelletje pak me dan,

had je me maar.

 

Een bal in het bad,

met ’t fietsje op pad,

de bijen en vogels

die heel anders vliegen,

de luchten blauwer

dan blauw, de zon die

’t pad en de bloemen

verlicht als was het

een uitverkoren dag

en het virus voorgoed

en overal geheel gezwicht…

 

Leo Besouw

Blog 837 Versie 22-07-2020

 

Boerenprotest (gedicht)

 

Boerenprotest (met tractors)

is als mest:

het stinkt en zet

pas later zoden

aan de dijk.

 

Het eiwitarm dieet

(van 1 sept. tot 1 jan.)

in de boerenkeet

moet leiden tot minder

ammoniak-gassen

in de koeienpoep en -plassen.

 

Nare bijwerking: ook

minder melk (-opbrengst)

en dat doet pijn

aan de boerenportemonnee

-laten we wel zijn -.

 

Zo draait het

uiteindelijk om:

wie gaat in het schip:

de boer, de woningbouw

of geplande snelwegen,

wie gaat op de wip

het hardste neer,

waar doet het

het meeste zeer?

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie ook

de Volkskrant 21-07-2020,

pag. 21 “De maatregel…”

Blog 836 Versie 19-07-2020

 

Eindig (gedicht)

 

Eindig is het heelal,

eindig is de vazal

van de grootste ster

na de oerknal.

 

Over een miljoen googol

(10 tot de honderdste macht)

jaar, is het voor

altijd nacht.

 

Ook voor wie het

tot goddelijke status

heeft gebracht,

is dit het onvermijdelijk

einde wat de geschiedenis

wacht.

 

Evenwel er is een

kleine kans dat

een vervangend heelal

spontaan uit het niets

ontstaat en de plaats

inneemt van alle

onverlaat en nieuwe

praat in een nieuw heelal

ontstaat.

 

Leo Besouw

 

N.B. Zie de Volkskrant

04-07-2020, pag. 17-19

“Het trieste lot van het heelal”

Blog 835 Versie 15-07-2020

 

Wie kent het lot (gedicht)

 

Wie kent het lot

van de moerasparasiet

als het meer van leugens

waarin hij zwemt

wordt drooggelegd

door waarheden

die nu nog niemand kent?

 

Verwijtend gonzen

naar allerlei bonzen

die iets zouden hebben misdaan,

of ’t nou gaat

om virusbestrijding

of een reis naar de maan,

beledigingen met het spuug

van zijn waan

zullen eens worden ontmanteld

en dan is het met hem gedaan.

 

Zo blijft het oude spreekwoord:

al is de leugen nog zo snel,

de waarheid achterhaalt haar

(en de moerasparasieten) wel…

 

Leo Besouw

Blog 834 Versie 13-07-2020

 

De komeet (gedicht)

 

De komeet Neowise

brak het ice:

hij trok zich nergens

wat van aan,

suisde voort in zijn baan,

stoorde zich niet

aan trekkers-protest,

aan mondkapjes-rellen

of andere pest…

 

Leo Besouw

Blog 833 Versie 02-07-2020

 

Ster kwijt (gedicht)

 

Er is een ster kwijt

in het astronomisch

sterrenrijk: in het

Kinderman-dwergstelsel

hoort hij thuis,

75 miljoen lichtjaar

van huis.

 

Het vak-artikel erover

leest als een Sherlock Holmes-

vertelling: welke rover

nam hem te pakken

zonder in een zwart gat

te zakken?

 

Het kosmisch vuurwerkpakket

wat had moeten gebeuren

laat zich misschien verklaren

door simpeler mitsen en maren:

gewoon minder helder

of het stof van de jaren…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie art. “Astronomen

zijn ster kwijt…” in de Volkskrant

01-07-2020, pag. 29.

Blog 832 Versie 01-07-2020

 

De duif die waggelt (gedicht)

 

De duif die waggelt

het tuinpad af,

alsof er geen eind

aan komt en pikt

in het rond: zijn leven

hangt er van af.

 

Wat is een duif

vandaag de dag,

geen corona die

iets bij hem vermag,

geen verhalen initiëren,

of macht creëren,

volgers meeslepen

of absorberen.

 

Nee, voor hem niets

van al dat menselijks

van wapens, of vijanden

of andere bedenksels,

gewoon een simpele

duif die zijn kostje

scharrelt bij zon of bij maan

bezien vanachter het raam

van de mens die wikt

en weegt en beschikt.

 

Leo Besouw

Blog 831 Versie 25-06-2020

 

Poetin (gedicht)

 

Poetin heeft

er zin in:

hij bouwt kathedralen

en grondt verhalen

over Russische identiteit:

God en gebod

bezitten eeuwigheid,

en zijn Rode Leger

bestrijdt het gevaar

dat dreigt: als hij

niet nog twee termijnen

erbij krijgt dreigt de

ondergang van wat

hij met vlijt heeft bereikt:

een trotse sikkel en hamer

in zijn leger-kathedraal

die staat voor de jaren

geleden strijd met de

grootste duivel die ooit

bestond: de leider

van de nazi-tijd.

 

Of God nu met hem is,

die het Russisch volk

nu leidt, moet blijken

uit de stemming door

het volk voor zijn

twee-termijnen-erbij-tijd…

 

Maar wat als hij zelf

aan de beurt is om

dit aardse te verlaten:

waar staan dan de

Russisch-Orthodoxe prelaten?

 

Leo Besouw

 

P.S. zie (evt.) ook

de Volkskrant 24-06-2020

Pag. 12-13: Camouflagegroen…

Blog 830 Versie 22-06-2020

 

Er was eens (gedicht)

 

Er was eens

een blinde olifant

die deed alles op de tast:

mijn slurf eerst

beweerde hij,

dan krijg ik alles

op de rij, zoals

ik dat verwacht,

mijn intuïtie is

meer dan ruim voldoende,

zelfs voor een porseleinkast.

 

Zo stampte hij al

snuffelend met zijn

slurf rond, de krant

stond bol van zijn

resultaten, vooral

de Aziaten zette hij

naar zijn slurf,

want ik heb durf,

zo trompetterde hij.

 

Docht op een dag

kwam er een ravijn

op zijn pad, zijn slurf

zwiepte rond, tenslotte

maakte hij de stap

en met een smak

belandde hij met vette rug

in het ravijn: daar

had hij niet van terug.

 

Zijn kameraden keerden

hun rug toe: zij zagen

wel: zijn redding

leidt nergens toe,

en we zijn al zo moe

van al zijn eigengereide gedoe…

 

Leo Besouw

Blog 829 Versie 18-06-2020

 

Als er geen vogels (gedicht)

 

Als er geen vogels waren,

maar alleen draken,

dan zou ons dat

behoorlijk raken:

vogels staan voor

vrijheid en ieders

eigen geluid,

maar draken zijn

erop uit ieder

tegengeluid of eigenwijs

gezang te kraken,

om met een versteende moraal

iedere eigenheid

te vermalen met dodelijk

saaie en eenvormige

verhalen…

 

Leo Besouw

Blog 828 Versie 15-06-2020

 

Kwaad-aardig (gedicht)

 

Kwaad-aardig,

aardig kwaad:

wie deed de daad

waar het om draait,

welke (voor)vader

gebruikte zijn macht

om – naar zijn aard –

te domineren met

het zwaard of met

zijn man’lijke overmoed?

 

Welke stoet van gewelds-

of machts-misbruikers

staat in de geschiedenis

te boek als té kloek

in tijden toen we ’t anders

zagen en onze eigen

magen afhankelijk leken

van hun daden?

 

Leo Besouw

Blog 827 Versie 11-06-2020

 

’t Is niet wit (gedicht)

 

’t is niet wit,

’t is niet zwart,

’t is niet zwart-wit,

is ’t de cultuur,

of is ’t de taal,

welke vooroordelen

gaan met ons

aan de haal?

 

Je staat ermee op

en gaat ermee

naar bed,

waarneming, gewoontes,

vormen van pret

en gebed, bewust

en onbewust, maar

af en toe moet de klok

gelijk worden gezet…

 

Leo Besouw

Blog 826 Versie  08-06-2020

 

Rest ons (gedicht)

 

Rest ons

slechts wormen

of as,

welke jas

trekken we aan

bij ons laatste gaan?

 

Is er ook licht

aan het einde

van onze tunnel,

waren wij heilig

of een lompe lummel,

maakt het verschil

hoe wij waren,

hoe kunnen wij gerust

ten hemel varen?

 

Wacht er een God

aan gene zijde,

of was die er al

en wisten we het niet,

wat ligt in het verschiet

van ons einde?

 

Is er een voortgaan

als ziel of was

bij geboorte de deal:

daar ben je dan,

maak er wat van,

maar eens is het

einde van je verhaal

en blijft slechts een

onduidelijk, ongrijpbaar

portaal?

 

Leo Besouw

Blog 825 versie 04-06-2020

 

Ieder land (gedicht)

 

Ieder land

zijn eigen “plein

van hemelse vrede”;

ieder land

zijn eigen (rode

of zwarte) boek(je)

om mee te zwaaien.

 

Wat vloek je nou:

de burger in de kou?

Nee, ieder in de rij

met of zonder leger

of tanks gedwongen,

je bent erbij:

wie de macht heeft

bepaalt, altijd is het

de burger die betaalt…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie evt. ook

de Volkskrant 03-06-2020,

pag. 6: “Trump dreigt met

het leger, met de bijbel

in zijn hand”.

Blog 824 Versie 01-06-2020

 

Zo gaan we (gedicht)

 

Zo gaan we allemaal

onderuit : het riet

in ons wil niet meer

en knakt of we vallen

terneer van de trap

of botsen met de dood

als was het een grap.

 

Vele valkuilen en

zwaktes kunnen ons

belagen of we oud

of jong zijn: het einde

onzer dagen is geteld,

door wie wordt ons

(meestentijds) niet verteld.

 

Wat blijft is de

herinnering bij hen

die (nog even) mogen

blijven, doch ook

van hùn lijven zijn

de dagen geteld en

als lang gras of ’n

omgevallen boom worden

zij eens gemaaid of geveld.

 

Leo Besouw

Blog 823 Versie 28-05-2020

 

Bla (gedicht)

 

Wie praatte de blaren

op de tong,

wie overwon Kim Jong-un

of King Kong,

wie kreeg gelijk,

met de jaren,

wie krijgt het eerst

grijze haren

van het ongezonde gelijk,

welk rijk verdient

werkelijk zijn gelijk

in de strijd om vrijheid

voor mens en handel,

wie krijgt het gelijk

van de geschiedenis,

hij met de grootste bla,

of lijkt dat slechts

gemis aan wijsheid,

leidend naar verdoemenis?

 

Leo Besouw

Blog 822 Versie 25-05-2020

 

En de zee (gedicht)

 

En de zee

trok zich terug

en kwam weer op,

nam de wind mee,

die weer ging liggen,

en de zon kwam op

en ging weer onder,

en de maan verscheen

en had zijn laatste kwartier,

en zie, alles komt op,

maar eens gaat alles,

een keer, onder…

 

Leo Besouw

Blog 821 Versie 21-05-2020

 

Het is mooi (gedicht)

 

Het is mooi, geweest:

nu even geen feest,

niet naar de kroeg

maar de hand aan de ploeg,

geploeter in het zweet,

weten wat werken

en weerstand heet.

 

Gestand vooruit

in het licht,

gesticht door hoop

en nood, gedwongen

door het lot:

alleen door ploeteren

komt het land

er weer bovenop…

 

Leo Besouw

Blog 820 Versie 18-05-2020

 

Schapenwolken (gedicht)

 

Schapenwolken

schuifelen langzaam

de schoorsteen voorbij,

het is ontij,

onzichtbaar,

onbevattelijk,

het land ligt

er verlaten bij,

corona heerst,

is nog niet voorbij,

en diep in mijn zij,

voel nog ik nog de kramp

die langszij kwam,

leidend tot een nieuw wij,

uit het dal,

eens voorbij…

 

Leo Besouw

Blog 819 Versie 14-05-2020

 

(Als het) gras (gedicht)

 

Als het gras

nu eens groener was

dan het was

dan zou ik het

van de daken schreeuwen:

ziet mijn gras

en wel heden,

want geen meeuwen

of persmuskieten

kunnen mij het genieten

van het groenste gras

nog ontnemen:

ik heb de groenste,

ik zal oneindig leven,

want groot, groter, grootst

is mijn roem: niemand

kan mij dat ontnemen

en eeuwig zal ik

voortleven met mijn

grootse G van groen,

hoezee, hoezee…

 

Leo Besouw

 

P.S. Vrij naar de be-

levenissen van hr. T.

Blog 818 Versie11-05-2020

 

Prachtig (gedicht)

 

Een prachtige sering

en een prachtig zingende

merel, een rododendron

in de zon, een man

met een bezem en schop,

een oude kerel.

 

Vraagt zich af:

is dat de hemel,

hier op aard’, hoe

zou het ginds zijn,

na het graf, is het

daar ook zo geweldig

of heeft God het daar

nog niet af?

 

Leo Besouw

Blog 817 Versie 07-05-2020

 

Een pistool (gedicht)

 

“Een pistool op de borst

van de ECB”,

zo kopte de nrc

op zes mei: wat doe

je ermee?

 

Het Hof in Karlsruhe

dreigt het EU-Hof

te bruuskeren en daarmee

het EU-recht te negeren,

iets waar Polen

en Hongaren gebruik

van denken te kunnen

maken door ook hun Hof

boven die van de EU

te kunnen stellen.

 

Het PiS van de Polen

loopt daarbij voorop

met hun Raad voor

de Rechtspraak die

slechts rechters benoemt

die loyaal zijn aan

het bewind, en daarmee

de onafhankelijkheid

van de rechtspraak ondermijnt.

 

Wat is nu het teken

aan de wand? Het land

dat zijn ik stelt boven

het gezamenlijk belang

neemt de overkoepelende

gemeenschap in de tang

en beweegt zich op

’t hellend vlak, waarvan

de geschiedenis reeds lang

geleden leerde: begin daar niet an…

 

Leo Besouw

 

P.S. N.a.l.v. de artikelen

“Een pistool…” en “In Polen…”,

op pag. E 2 Economie en E3

van nrc 06-05-2020.

Blog 816 Versie 05-05-2020

 

De vlag (gedicht)

 

De wekker gaat

en ik ontwaak:

er schiet mij iets te binnen:

de vlag moet uit

en wel meteen

want 75 jaar geleden

haalden wij

de Canadezen binnen

en werden wij bevrijd

van onderdrukking, nijd

en honger naar

rechtvaardigheid en vrijheid:

we waren buiten zinnen!

 

Leo Besouw

Blog 815 Versie 02-05-2020

 

Wordt u ook nog (gedicht)

 

Wordt u ook nog wijs

uit het Covid-19-protocol,

of slaan u de hersens

 -somtijds- bijna op hol:

mondkapje zus of zo

deurknoppen niet aanraken,

liftknoppen evenzo;

plastic verpakkingen

mogelijk aangeraakt

door een Covid-19-patiënt

die het zelf ook niet wist:

incubatietijd onbekend;

of kiezen uit welke app

je privacy het minst besmet?

 

Overdonderd door informatie,

door onzekerheid over

de toekomst der natie,

of die van je gesloten

bedrijf: wanneer weer

open en regels voor ’t lijf,

om maar te zwijgen

over de bank, die oordeelt

of je toekomst goed is of krank.

 

Vertrouwen op goden,

wijzen of experts:

wat is wijsheid, wat

is het wat ons rest?

 

Leo Besouw

Blog 814 Versie 27-04-2020

 

In die tijd (oranje) (gedicht)

 

In die tijd, (oranje),

toen we nog

onbezorgd waren,

dachten dat de bomen

tot Mars konden groeien,

die tijd bestaat

nog wel op de tv,

ingeblikt op media,

maar nu smaakt

het oranjebitter

een tikje vreemd na.

 

De oranje-tompoezen

smaken nog

als vanouds, al zijn ze

gehaald in een

vervreemdende rij

van afstand houden,

wat komt er straks

nog bij aan evenementen,

pas na 1 september

voor zover te voorzien,

of blijft het effect

van corona nog

langer misschien?

 

Leo Besouw

Blog 813 Versie 25-04-2020

 

Het volk (gedicht)

 

Het volk mort

als de maag knort,

of de portemonnee:

wat moet je ermee

als de kans op doden

zo gering is

dat de noden

van de gewone burger

gaan opwegen

tegen het vermijden

van een aantal doden

onder zwakkeren

die toch al niet

waren te benijden?

 

Hoeveel potjes risk

willen wij spelen

als wij met velen

sterker staan dan

zwakkeren, met al

bijna gesmoorde kelen?

 

Zolang het maar niet

onze eigen familie is

die gevaar loopt,

meent het ik van

de sterkere wellicht:

eigenbelang first,

laat anderen en ons

geweten maar met rust?

 

Leo Besouw

Blog 812 Versie 21-04-2020

 

Schuurfietsen (gedicht)

 

Bent u ook al

aan het schuurfietsen,

home-trainen, klussen,

zelf bakken of aan ‘t

scrabblen, rummikubben,

potjes risk spelen

of kaarten leggen

met uw nabije dierbaren?

 

Waartoe corona al niet

kan leiden in deze

voor sommigen zeer

barre tijden: ook nu

zijn de kansen ongelijk

verdeeld: dodelijk

verveeld alleen,

of erger nog, op weg

naar ’t laatste lot.

 

Of juist vrij om nu

te doen wat God

ons niet verbood:

aandacht voor elkaar

en eindelijk tijd

voor allegaar dingen

waar je tijden

niet aan toe kwam.

 

Corona als een

reuzenzwam, giftig

voor velen, voor anderen

een kans om te doen

waar je nooit aan toe kwam…

 

Leo Besouw

Blog 811 Versie 18-04-2020

 

Het tumult (gedicht)

 

Het tumult

van berichten

kan ons doen zwichten

voor vergezichten;

door de gesel van corona

staat onze fantasie

onder druk over een

toekomst zonder dat

vervloekte juk waar

wij nu onder zuchten.

 

Eens komt weer het

verhaal van de mens

die het virus overwon

en de niet te vertragen

zon die met zijn gloed

onze sores omleidde

tot nieuwe moed en

een nieuwe wereld

die zich ontspon.

 

Leo Besouw

Blog 810 Versie 14-04-2020

 

Er is geen weg (gedicht)

 

Er is geen weg terug,

je staat per definitie

met je rug

naar het verleden,

alleen het heden

en morgen telt,

al was je vroeger

een held,

het nu dient zich

onvermijdbaar aan;

geen spijt of beroep

op toen er andere

kansen waren:

nu zit je met de blaren

(misschien), en alleen

nú kun je daar (mogelijk)

(nog) iets aan doen.

 

Leo Besouw

Blog 809 Versie 11-04-2020

 

Met de rollator (gedicht)

 

Met de rollator

op weg naar

het dodenrijk,

neen, nu even nog niet,

maar later als ik echt

oud ben, dan komt

langzaam maar zeker

die beker dichtbij.

 

Nu nog een korte

wandeling door

de lente: die is

gedreven: de krenten-

bomen en forsythia

bloeien, de koeien

die loeien bijna

weer in de wei.

 

De haren wel

grijzer, de rug

ietwat krom, maar

zolang ik nog adem heb

kom ik morgen weerom.

 

Leo Besouw

P.S. Kan ook gaan over een "zij".

Blog 808 Versie 07-04-2020

 

Danse Macabre (gedicht)

 

Waar woorden worstelen,

de voeten grond verliezen,

de harten overslaan

van schrik en verdriet,

nam King Corona

velen mee in het diep

van de dood:

wat hij besloot

duldde geen tegengeluid,

het was: ja, zeg maar

amen, je kaars gaat uit.

 

Leo Besouw

Blog 807 Versie 04-04-2020

 

En voorzichtig (gedicht)

 

En voorzichtig

kabbelden zij voort

met hun donkergroene

kopjes: van corona

nooit gehoord.

 

De vijver doodzwart,

onpeilbaar diep,

geen vis te zien,

zelfs niet in het geniep.

 

Het klompenpad

ligt er verlaten bij,

ook geen fietsen

in de rij: alleen

een enkele vogel

is er nog bij.

 

De avondzon beschijnt

hun bast, de bomen

stil, de wind

niet tot last.

Voort plaatsen zich

onze voeten over

’t pad en ‘k denk:

die corona, had dat

nou gemoeten?

 

Leo Besouw

Blog 806 Versie 31-03-2020

 

Als je nergens (gedicht)

 

Als je nergens

meer bent

is het doods,

donker en stil.

 

Over niets

kun je niets

schrijven, als blijven

er niet meer bij is.

 

Een slaapliedje

of morfine biedt

troost, zolang je nog

gelooft in ’t leven.

 

Wat voor hoop

kan de dood

ons geven: we kunnen

niet zijn waar

we bleven.

 

Daarom bedacht men

de hemel: voor de

levenden, voor de doden

weinig meer

dan gezemel.

 

Leo Besouw

Blog 805 Versie 30-03-2020

 

Blijf (ook) blij (gedicht)

 

Blijf (ook) blij,

ondanks Corona

en (te) lang in de rij

met je boodschappenkar

of bij erger ontij,

als gebrek aan life-

contact of de blik

van liefdevolle ogen

of handen die je tranen drogen.

 

Al is “beeldbellen”

misschien een zwak

recept, hou je rug

recht en geniet,

waar ’t kan, ook

van zon of plantsoen

of zelfs van een “spotvogel”

die ik daar tegenkwam.

 

Houdt goede moed

in voor- en tegenspoed,

laat je niet kisten

door “experts” of

sommigen die deden

alsof ze ’t beter wisten…

 

Leo Besouw

Blog 804 Versie 25-03-2020

 

Hij (gedicht)

 

Hij, die liefheeft

vergeeft zijn min

voor wie hij leeft

en maakt een nieuw begin

bij elke fout of

misstap die zij beging,

mits wederzijdse zin

niet geheel is

ontworteld door fatale

tegenzin of afschrijving

van de oer-basis

van ’t allereerst’ begin…

 

Leo Besouw

Blog 803 Versie 21-03-2020

 

De dag waarop (gedicht)

 

De dag waarop

het leger vierenzestig

doodkisten trans-

porteerde uit Bergamo,

 

de dag waarop

het leger zijn nood-

hospitaal van stal

ging halen,

 

de dag waarop

het leger zijn varende

ziekenboegen beschik-

baar stelde,

 

de dag waarop

het leger de  plek

bepaalde waar ik

nog mocht gaan

en staan,

 

die dag is gegrift

en gekerfd in mijn ziel,

die dag waarop het virus

de aarde overviel,

veranderde mijn besef

van tijd en eindigheid.

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie (o.m.) “ In Noord-Italië…”,

Nrc.nl 19-03-2020, 22:11

Blog 802 Versie 18-03-2020

 

De dood (gedicht)

 

De dood dreigt

met ’t meest onzicht’bre:

het Covid-19 virus

in ons “beschavingsoffensief”.

 

Grote woorden,

bakken geld,

slimme listen

lijken uitgeteld.

 

Het Corona-virus

steekt de meest

slimmen en machtigen

naar de kroon:

waar ben ik getuige van

of lijkt het meer

de slechtste droom?

 

Leo Besouw

Blog 801 Versie 15-03-2020

 

De laatste kus (gedicht)

 

De laatste kus,

die ontbrak

en dat stak -dodelijk-

in Bergamo, door

het Coronavirus zwaarst

getroffen: zelfs

begrafenissen zonder

familie, het stoffelijk

overschot: de kerk

beschikbaar voor de kisten

door gebrek aan plaats

in mortuaria, “beter daar

dan in een of ander magazijn”.

 

Wat een pijn: zonder

dichtbij bezoek bij

het afscheid van een geliefde,

wat een pijnen die

harten doorkliefden,

onzegbaar verdriet,

zo plots op korte termijn,

wie had gedacht

dat dit mogelijk kon zijn?

 

Leo Besouw

 

Bron: NOS-Nieuwsuur

14-03-2020 17:57, internet.

Blog 800 Versie 14-03-2020

 

Wie of wat (gedicht)

 

Wie of wat

geeft Corona

het recht

zo huis te houden

op onze aardkloot,

welke idioot

heeft dit bedacht

om als een dief

in de nacht

het leven te stelen

van zwakken en ouderen,

jongeren soms,

het leven van velen?

 

Is er een God

die dit bedacht

of is het domweg

een gril van de natuur

die dit op aarde bracht?

 

Kunnen we van deze

nood iets leren,

gewone mensen

of hoge heren?

 

Wie weet de zin

van al wat leeft,

wie steelt de waarheid,

misschien, zoals ie

leeft in ’t bewustzijn

van wat leven heet?

 

Leo Besouw

Blog 799 Versie 08-03-2020

 

Ze is een schat (gedicht)

 

Ze is een schat:

als je van iemand houdt,

dan vind je dat;

“liefde maakt blind”,

dat is niet wat ik vind.

 

Ze doet de was (soms)

en houdt haar pas

in als je struikelt,

ze kamt je haar

als je ’t zelf niet

meer kan;

ze kookt een potje:

daar houd ik van.

 

Ze knipt je tenen

bij enorme kramp

en poetst het kleed,

wat dacht je dan

op vrouwendag:

ze is zo ideaal

als ’t maar zijn kan…

 

Leo Besouw

Blog 798 Versie 08-03-2020

 

Berustend (gedicht)

 

Berustend zitten

de duiven

in hun boom:

zij willen vrede,

maar mensen,

duizenden kilometers

verder, werken

aan een droom:

met hun metalen vogels,

vliegtuig of drone,

laten ze hun bommen

vallen als loon

voor opstandigheid

tegen de heersende leider.

 

Slechts vluchten rest

voor wie het treft,

en dan nog is er een hek

waarin geen gat is te vinden;

waar blijven de vrinden

van humaniteit, waar

de vredesduiven, wat

duurt ’t een eeuwigheid…

 

Leo Besouw

Blog 797 Versie 04-03-2020

 

Die robuuste (gedicht)

 

Die robuuste bomen,

hoeveel mensen zullen

zij voorbij zien komen;

ze staan daar maar

te dromen,

tot een volgende storm

hen (mogelijk) zal onttronen

van hun status en positie

in een eeuwigdurende

transitie van

moeder natuur…

 

Leo Besouw

Blog 796 Versie 01-03-2020

 

In Lombardije (gedicht)

 

In Lombardije

kon je vrije

en genieten

van de natuur;

ook was er een virus

en die werd een zuur

gelag voor wie daar

te genieten lag:

een man uit Tilburg

(Loon op Zand)

viel bij de test

door de mand;

een vrouw uit Amsterdam

overkwam hetzelfde:

het coronavirus

(Covid-19) hadden

ze te pakken, zodat

ze nu in quarantaine

moeten kakken en eten,

om niet nog meer

personen in ons

Nederland aan te steken…

Leo Besouw

Blog 795 Versie 26-02-2020

 

Mad (gedicht)

 

“Mad Mike” is dood;

hij twijfelde aan

de rondheid van

de aardkloot:

de “ronde-aarde-denkers”

beweerde hij, (bij leven),

smeedden slechts

complotten om gefingeerde

ruimtereizen te maken

en overheidsgelden

te gebruiken voor

eigen smaken.

 

Nee, hij wilde de

rondheid der aarde

met eigen ogen zien

en bouwde een raket

die aan zou tonen

(voor hemzelf en zijn

“platte-aarde-beweging”),

dat hij gelijk had

met zijn pret

in overheidscomplotten,

dat hìj wijs was

en de overgrote meerder-

heid niets dan zotten…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie ook nrc 24-02,

pag. 2 en de Volkskrant

25-02, pag. 4.

Blog 794 Versie 23-02-2020

 

Een epidemie (gedicht)

 

Een epidemie

is moeilijk te stoppen:

de waarheid laat zich

niet eenvoudig soppen:

pas na weken quarantaine

stelt men vast

of de scène

van ’t onzichtbare virus

zich genesteld heeft

in Chinees of Rus,

in Italiaan of Koreaan.

 

Wat is nu het teken

van dit venijn: dat wij

slechts kwetsbare

mensen zijn, en

alle virologen ten spijt,

een overval van microben

of virussen een

kwestie van tijd?

 

Is er verlossing op komst

van het kwaad dat

kennelijk een deel

van onze wereld vormt?

 

De goden zullen het weten;

ons mensenverstand

kan wellicht een tipje

oplichten van wat

de Schepper altijd al

heeft geweten?

 

Leo Besouw

Blog 793 Versie 19-02-2020

 

Hu-a -wei (gedicht)

 

Hu – ‘n – wei

riep een koe,

waar gaat dat

naar toe als wij

onze vertrouwde stal

moeten verlaten

en – net als de schapen-

met onze poten in de klei

moeten blaten?

 

Onze vertrouwde stal:

daar willen wij

in blijven, geen Chinezen

aan onze lijven die

met hun economische stok

ons willen verjagen

uit het ons vertrouwde hok.

 

Nee, ons NAVO-embleem

op de stal is nu (opeens)

onze grote trots, geen

Chinese knots van handels-

belemmeringen kan

ons dwingen die vreemde

wei in te gaan, daar

komt maar gezeik

en spionage van en

onze melk zal gaan

verzuren of aanbranden

in de pan van onze

hegemonie: niet voor hen,

leg ze over de knie…

 

Leo Besouw

Blog 792 Versie 15-02-2020

 

Welk algoritme (gedicht)

 

Welk algoritme

zit me

het best,

welke nieuwsbron

doet de rest

met mijn perceptie

van de wereld?

 

Twitter en Facebook

faken het meest;

een president

-heden ten dage-

gebruikt ze als een feest

van verbroedering

en eenduidigheid

in het eigen nest;

de algoritmisch anderen

haat hij als de pest.

 

Wie is nog in staat

om zelfstandig

zijn objectief

te richten op

heler en dief

van waarheid en leugen,

wie slaagt erin

-voor het oog van God-

nog een beetje te deugen?

 

Leo Besouw

Blog 791 Versie 11-02-2020

 

Als de rook (gedicht)

 

Als de rook uit je hoofd

is verdwenen zal

je familie en het halve land

om je wenen:

wat was je toch groot,

je idealen verloot

onder de jouwen alleen;

op één been het land

gediend, met de helft

slechts bevriend.

 

Maar nu heb je rust,

al je woede uitgeblust,

alle onrecht je aangedaan:

dat alles voorgoed

ver voorbij maan en waan…

 

Opgedragen aan degeen

die bij leven voor niets

lijkt te vrezen en van

zijn “powerplay” alleen

in superlatieven lijkt te leven…

Leo Besouw

Blog 790 Versie 07-02-2020

 

Taal (gedicht)

 

Gaat taal

met ons

aan de haal

of gebruiken wij die

als een slaaf

voor ons eigen verhaal?

 

Heeft taal

een moraal

op zich, of is het

-ethisch- ieder voor zich?

 

Waartoe zijn we

met taal in staat:

met leugens, halve

waarheden of met

“waarheden als een koe”?

 

De permanente vraag

is de geloofwaardigheid,

het doorzien van leugen

en bluf: de taal zelf

is een “neutrale” stuff…

 

Leo Besouw

 

P.S. Ter nagedachtenis

aan George Steiner (1929-2020)

zie het artikel “Postuum”,

de Volkskrant 05-02-2020, V2.

Blog 789 Versie 04-02-2020

 

Ik zie (gedicht)

 

Ik zie, wat jij

niet ziet,

of vul ik in

wat ik denk

dat mij zint,

van pas komt

in mijn verhaal?

 

Wie gaat

met de waarheid

aan de haal,

gegrond op iets,

of leeg met niets

dan schijn

van mógelijk zijn?

 

Waar is de test

die waarheid scheidt

van leugens of ongegronde

aannames, wat is er

dat rest na een grondige

reality-test?

Leo Besouw

Blog 788 Versie 30-01-2020

 

Vredesplan (gedicht)

 

De Verlies- en Winstrekening

door Donald Trump

van zijn “Vredesplan”

voor Israël-Palestina

kan in de pan

van onmogelijke mixen

van belangen en

jarenlange twisten.

 

De “glorie ” van het plan

is al aangebrand

vóór het in de pan

is beland, en de

wonderlijke mix van dat

gehakt, wordt zeker niet

als triomf -voor geen

van de partijen- verpakt,

tenzij men blind is voor

wie volk en vaderland

met gemarchandeer en/of

corruptie al reeds bedroog

is mijn betoog…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie het artikel

“Vredesplan voor eigen gewin”,

nrc next 29-01-2020, pag. 7.

Blog 787 Versie 28-01-2020

 

Eindstation (gedicht)

 

Eindstation Auschwitz,

Nein, es ist kein Witz,

sommigen wisten van niets,

anderen deden mee aan “houzee”

en vergaten dat eens

hun nazaten hen

zouden aanrekenen

het vergeten van de

moorden, toen nog

onvoldoende geweten.

 

Herdenken van de doden

toen, op grond van

wat we nu weten

is een dure plicht

voor al diegenen die

het levenslicht in

vrijheid mochten ont-

vangen: blijf gedenken

dat ware vrijheid  rust

op gelijkheid en respect

voor ieder die als

mens werd verwekt.

 

Leo Besouw

 

P.S. zie ook het artikel

“Getuigschrift” in de Volkskrant,

27-01-2020, V 4-6.

Blog 486 Versie 24-02-2020

 

Voorzichtig (gedicht)

 

Voorzichtig schuifelen

onze harten

door de tijd

die ons is gegund;

had het beter gekund,

hadden we dieper

of hoger kunnen gaan,

wat grondde ons bestaan,

wat deed ons huilen

en lachen, waar hielden

wij terecht ons gelijk

of misten wij de

tekens van de tijd?

 

Leo Besouw

Blog 785 Versie 21-01-2020

 

’t Is de schuld (gedicht)

 

’t Is de schuld

van het Kapitaal,

dat weten we allemaal.

 

Dollar en Renminbi:

’t is de strijd

tussen Trump en Xi,

en zie de machine

van ASML als ’t Paard

van Troje, bedenk

dat wel.

 

Toen ’t goud zijn kracht

was verloren en de dollar

(Amerikaans) werd uitverkoren

als wereldwijd geldende

munt voor olie en delfstof:

het had niet anders gekund.

 

Het vertoon van gespierde

taal en -ballen, dient

om te verbloemen wie

er zit op de grootste hoop

van macht en wapens:

het blijft een wedloop om

wie trekt aan ’t langste touw,

en niet om de liefde (helaas),

als ik hou van jou…

 

Leo Besouw

Blog 784 Versie 18-01-2020

 

Gegeven (gedicht)

 

Paren, grootbrengen, sterven.

Zaaien, planten, vererven.

Dominus vobiscum.

Deo gratias.

 

Leo Besouw

Blog 783 Versie 15-01-2020

 

Ga op de tast (gedicht)

 

Ga op de tast

door de geschiedenis,

interpreteer wat goed

en wat fout was,

wat geslaagd

en wat mis.

 

Duik in de boeken

van toen en van nu,

ontdek wetmatigheden

al lijken die (soms) cru.

Word niet moe vergelijkingen

uit te voeren, laat

je niet vloeren door al

die ogenschijnlijk losse

variabelen, betrek

(mogelijk) een wiskundig

genie bij je parabelen.

 

Wie krijgt gelijk

als ie in de toekomst

kijkt? Zonder het

verleden te verrekenen

zit je zeker verkeerd

met het tekenen van

de mogelijke toekomst,

(laat gepromoveerde

Ingo Piepers ons weten).

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie (als het u niet

teveel wordt) het artikel

over Ingo Piepers onder

de titel “Hij voorspelt

al jaren…” in de Volkskrant

11-01-2020.

Blog 782 Versie 12-01-2020

 

Mannenplashuis (gedicht)

 

Mannenplashuis

als museum

riekt dat niet

teveel naar ureum

al is het van

“de Amsterdamse School”:

het lag toch dicht

bij het riool

begin 20 e eeuw

en menig’ meeuw

zal zich daar

hebben verpozen,

op het dakje ervan

in Schoonhoven.

 

Dit burgerinitiatief

in Krimpenerwaard

door een voormalig

huisarts en een oud-

citymanager krijgt

een zilveren staart

(misschien) want men

wil er in de toekomst

een zilvermuseum in zien.

 

Jammer dat de

duizenden liters klatergoud

dan slechts zilver opleveren

in dat gebouwtje -o zo oud-

al is het (mogelijk)

met hologrammen:

het lijkt me toch (te) stout…

 

Leo Besouw

 

P.S.: n.a.l.v. bericht in

www.omroepwest.nl

09-01-2020, 17:43

Blog 781 Versie 08-01-2020

 

Wilt U (gedicht)

 

Wilt U zitten misschien?

Nee, ik mag nog staan

van de dokter.

Liefst zo lang mogelijk.

Maar ja, uiteindelijk

gaan we er allemaal aan.

Om plaats te maken

voor jongeren.

Ja?

Ja, zo heeft Ie

het kennelijk bedoeld…

 

Leo Besouw

Blog 780 Versie 05-01-2020

 

Twee violen (gedicht)

 

Twee violen

en een contrabas

waren danig in hun sas.

 

Ze hadden in het geheel

geen last van schaamte

voor hun gedrag:

ze deden wat in hun

vermogen lag en spanden

hun snaren naar gelang

de strijkstok hun

te doen gaf:

van geluidsschaamte

hadden zij vooralsnog

geen last.

 

’t Is maar net wie

je bespeelt: je geeft

jezelf en trilt beleefd.

 

Zij kennen  ’t niet,

maar de hemel weet

wat schaamte is

en wie het deelt.

 

Leo Besouw

Blog 779 Versie 01-01-2020

 

Sommige vogels (gedicht)

 

Sommige vogels

vliegen niet op, vandaag.

 

Gestaag tikt de klok

van het noodlot:

te vroeg, te laat

de staat, het leger,

faalt: het beoogde

doel niet bereikt,

de treffer die het moest doen:

verward in misrekening,

verdwaald en verrot

als een oude schoen in het veen.

 

Waar gaat de wereld heen

in het nieuwe jaar:

wie wordt de sigaar,

wie telt uit zijn winst,

wie verliest grond

onder z’n voeten,

wie zal het gaan

voor de wind, op vleugels,

wie heeft de goede hint?

Leo Besouw